Monday, August 11, 2014

மலைமகள்!


ஒரு மலைமகளின் சிரிப்பு
இவ்வளவு மயக்கம் தருமா!
இரு கயல்விழிகளின் ஈர்ப்பு
இவ்வளவு கவர்ச்சி தருமா!

ஆரஞ்சுநிற கோவை அதரங்கள்
எவ்வளவு தீஞ்சுவை தருமோ!
கூந்தலள்ளி முடிகையில் இவள்வடிவு
எவ்வளவு பேரின்பாசை தருமோ?

இயற்கை ஈந்த இளையவளே!
மலைமகள் சுரந்த குலமகளே!
பெண்மையில் மென்மை நவிழ்பவளே!
மனத்தில் மென்மொட்டாய் மலர்பவளே!

காதல் காமம் கலவி துய்க்கும் வயதில்
கண் கன்னம் அங்கம் தூக்கம் கெடுப்பதேன்!
மென்முறுவல் குமிழ்சிரிப்பும் இளமைத்-தீ வனப்பும்
அழகாய் ஆழமாய் இன்பமாய் பசலை கொள்வதேன்!

நட்பு அன்பு காதல் வேண்டும்!
உண்மை உள்ள-உறவு உடனே வேண்டும்!
பெறுவருத்தம் இன்றி நிறைசூழல் வேண்டும்!
பெண்மைபோற்றும் ஆண்மையாய் ஆளுமை வேண்டும்!

No comments:

Post a Comment